|
Aktywność biologiczna |
POWRÓT DO NATURALNYCH ŹRÓDEŁ WITALNEJ ("NIOSĄCEJ ŚWIATŁO") ENERGIIOpisany powyżej rozwój w fizyce kwantowej zdecydowanie uświadomił nam, że rodzaj ludzki powinien powrócić do diety Stwórcy. Może się to wydawać dziwne, ale za każdym razem, gdy spożywamy jakąś naturalną i świeżą żywność lub jej ostrożnie przygotowane składniki, również wprowadzamy światło - które, w ten lub inny sposób - wywołuje w naszym organizmie określone korzystne działania. Innymi słowy, kiedy spożywamy świeżą, surową, zdrową żywność lub biologicznie aktywne suplementy, następnie przyswojone, ich indywidualne składniki emitują sygnały świetlne, które nieuchronnie uczestniczą w rozwoju i zarządzaniu pewnych biochemicznych endogennych procesów. Oznacza to, że im większa jest pojemność zmagazynowanej energii w naszym pożywieniu, tym silniejszy będzie jej korzystny wpływ na nasze komórki. ZENTHONIC CaliVita International, chcąc pozostać w zgodzie z postulatami życia, tzn dostarczyć korzyści mających swoje żródło w naturalnej żywności i biologicznie aktywnych suplementach diety, wprowadziła unikalny produkt nazwany ZenThonic. Odpowiedni dobór składników umożliwia powrót do natury tak blisko, jak to tylko możliwe. Nie chwaląc i nie reklamując zalet produktu ZenThonic, poznajmy podstawowe fakty na temat owocu Garcinia mangostana oraz innych owocowych składników tego preparatu. MANGOSTAN (GARCINIA MANGOSTANA) Garcinia manostana L., (mangostan) - jeden z najbardziej zachwalanych i darzonych szacunkiem owoców tropikalnych z rodziny Guttiferae. Owoc mangostanu, wielkości małego jabłka (3.4 - 7.5 cm średnicy), wyrasta z kielicha kwiatu na końcu łodygi, z czterema do ośmiu trójkątnymi, płaskimi pozostałościami znamienia w rozetce w szczycie. Jest okrągły i gładki, barwy ciemnofioletowej do czerwono fioletowej. Twarda skórka, grubości 6 -10 mm, jest czerwona w przekroju poprzecznym, od wewnątrz fioletowo-biała. Zawiera gorzki żółty lateks i fioletowy, plamiący sok. Pod skórką znajduje się od 4 do 8 trójkątnych części śnieżnobiałego, soczystego, miękkiego miąższu (w istocie osłonki nasion). Owoc może być bezpestkowy lub posiadać od 1 do 5 w pełni rozwiniętych nasion, owalno - prostokątnych, nieco spłaszczonych, 2,5 cm długich i 1,6 cm szerokich, które przylegają do miąższu. Miąższ jest kwaśny w smaku, przypomina ananasa lub brzoskwinię. Cieszy się opinią niezwykle soczystego i przepysznego pokarmu. W Azji czasami jest nazywany królową owoców, zarówno ze względu na smak, jak i jego ekonomiczne znaczenie. Pochodzenie i dystrybucja Miejsce pochodzenia mangostanu jest nieznane, lecz przypuszcza się, że mogą to być Wyspy Sundajskie i Moluki; nadal istnieją dzikie drzewa w lasach Kemaman, Malaya. Nikt dokładnie nie wie, gdzie i kiedy po raz pierwszy uprawiano mangostan. Słynny botanik, Julia F. Mormon przypuszcza, że pochodzi on z Wysp Sundajskich i Moluków. Dzikie drzewa mangostanu znajdują się również w lasach Malaya. Niektórzy eksperci uważają, że po raz pierwszy udomowiono te drzewa w Tajlandii lub Burmie. W XIX wieku, botanicy przywieźli jego nasiona do Europy i Ameryki. Próbowano uprawiać drzewa w Afryce, na Karaibach i Ameryce Środkowej. Rośliny te uważa się za "ultratropikalne" i wrażliwe - nie tolerują temperatury poniżej 4,44 °C, ani powyżej 37,78 °C. Sadzonki giną w temperaturze 7,22 °C. W związku z tym nic dziwnego, że wciąż uprawa tej rośliny maleje. Inne zastosowanie Bogata w pektyny skórka, po potraktowaniu jej 6% chlorkiem sodu w celu eliminacji cierpkości, jest przerabiana do fioletowej galaretki. W Ghanie gałązki mangostanu są używane do żucia. Skórka owocu, zawierająca od 7 do 14% katechin, tanin i żywicy, jest używana w Chinach do garbowania skór. Otrzymuje się z niej również czarny barwnik. Zastosowanie w tradycyjnej (ludowej) medycynie Przez wiele lat wysuszony owoc mangostanu przywożono w celach medycznych statkiem z Singapuru do Kalkuty, a stamtąd do Chin. Jeśli chodzi o jego liczne zastosowanie w medycynie ludowej, oto co napisała botanik Julia Morton: "Po wysuszeniu pokrojona skórka jest proszkowana i stosowana podczas czerwonki. W postaci maści jest zalecana na egzemy i choroby skóry. Wywar ze skórki jest przyjmowany w celu złagodzenia biegunki, w zapaleniu pęcherza moczowego, rzeżączce i śluzowo-ropnym wycieku z cewki po rzeżączce (wodnisty wysięk). Jest także stosowany zewnętrznie jako płyn ściągający. Porcja skórki jest moczona w wodzie przez całą noc, a napar podawany jako lekarstwo przy przewlekłych biegunkach u dorosłych i dzieci." Filipińczycy stosują wywar z liści i kory jako środek przeciwgorączkowy oraz do leczenia pleśniawek, biegunki, czerwonki i chorób układu moczowego. Na Malajach, napar z liści, połączony z niedojrzałym bananem i niewielką ilością benzoiny, aplikowano na rany po obrzezaniu. Wywar z korzenia przyjmowano w celu regulacji menstruacji. Ekstrakt z kory, zwany "amebobójczym", wprowadzono do leczenia dyzenterii pełzakowej." Tradycyjni uzdrowiciele Indii, Malezji, Tajlandii, Filipin i Wietnamu od wieków stosowali mangostan ze względu na jego korzyści zdrowotne. Przez ostatnie 150 lat transportowano tę roślinę do Afryki, Australii, Ameryki Południowej i na Karaiby, gdzie zarówno naukowcy, jak i terapeuci w podobny sposób badali oraz wykorzystywali jej lecznicze i ochronne właściwości. W Indiach, Tajlandii i Chinach, preparaty ze skórki są używane w czerwonce oraz innych postaciach biegunek infekcyjnych, jako leki przeciwbakteryjne i przeciwpasożytnicze. Ściągające właściwości tej rośliny wykorzystuje się, aby zapobiec odwodnieniu i utracie niezbędnych substancji odżywczych z przewodu pokarmowego podczas biegunki. Chińczycy i Tahitańczycy również wykorzystują przeciwbakteryjne i antyseptyczne właściwości do leczenia zainfekowanych ran, gruźlicy, malarii, infekcji dróg moczowych, kiły i rzeżączki. W Azji od dawna wiadomo, że mangostan posiada niezwykle silne właściwości przeciwzapalne. Donoszono także o jego skuteczności w leczeniu wyprysków i innych nadmiernie rogowaciejących stanach skóry. Na Karaibach herbata z mangostanu, znana jako "woda kreolska", jest używana jako lek tonizujący na zmęczenie i złe samopoczucie - powszechne dolegliwości, które dotykają milionów osób na całym świecie. Brazylijczycy używają podobnej herbaty jako czynnik przeciwrobaczy i wspomagający trawienie. W Wenezueli, pasożytnicze infekcje skóry są leczone gorącymi okładami z owocu, podczas gdy Filipińczycy stosują ekstrakt z owocu do łagodzenia gorączki oraz leczenia pleśniawek, biegunki, czerwonki i chorób układu moczowego. Podsumowując, mangostan często jest stosowany w medycynie ludowej - może więc dołączyć do dość długiej listy roślin, które można uważać za obiecujące źródło nowych leków. |
|| Gronkowiec || Noni - zachowaj zdrowie || Odchudzanie || Oczyszczanie organizmu || Nowotwór || Sklep natura ||