|
Aktywność biologiczna |
"BIOLOGICZNIE AKTYWNE SUPLEMENTY"Prace nad składem oraz doborem odpowiednich ziół prowadzi wybitny naukowiec prof. dr nauk med. Valeria Szedlak-Vadocz Przewodnicząca Zespołu Doradców Medycznych CaliVita International.
Prof. Szedlak opublikowała 160 artykułów specjalistycznych oraz prac naukowych, jest również współautorką czterech specjalistycznych podręczników oraz monografii medycznych. Biologicznie aktywna żywność i biologicznie aktywne suplementy - takie jak ZenThonic, Ocean 21, Polinesian Noni Juice, Nopalin, Rhodiolin, Green Care, Spirulina Max , ParaProteX i inne, łącznie z urządzeniem BioHarmonex - zostały stworzone po to, by poprawić bioinformatykę organizmu, przywracając w ten sposób jego homeostazę i skuteczność określonych procesów biologicznych. Jeśli procesy biologiczne są bardziej skuteczne, wtedy prawdopodobnie organizm będzie w stanie zachować zdrowie, ochronić się przed chorobami i przedwczesnym starzeniem. " Życie jest nieskończenie inteligentną interakcją elektromagnetycznych energii, niesionych przez chemiczne substancje." - dr F.K.Bellokossy WPROWADZENIE Udowodniono eksperymentalnie, że wszystkie organizmy otrzymują z lokalnego elektromagnetycznego środowiska (EM) sygnały, które regulują aktywność ich procesów metabolicznych. W ten sposób, organizmy można uważać za przejaw lokalnego środowiska z ich genetyczną strukturą, działającą jako element stabilizujący. Kolejne dowody na to, że wszystkie organizmy pochodzą ze środowiska, przedstawił dr Andrew Weil, który zauważył, że najbardziej syntetyczne substancje farmakologiczne są tak naprawdę tylko półsyntetyczne, ponieważ prawie zawsze są oparte o naturalny składnik ("aktywny element" rośliny lub jej części), z drobną zmianą struktury cząsteczki. Wynika to z faktu, że ludzie zwykle nie reagują dobrze na czysto syntetyczne substancje, a w przypadku substancji psychotropowych, mózgowi brakuje odpowiednich neurotransmiterów, by rozpoznać te substancje i na nie odpowiedzieć. (Dr Andrew Weil jest lekarzem medycyny i naturoterapeutą, prawdziwie oddanym zasadom medycyny holistycznej. Napisał wiele książek opublikowanych na całym świecie, z których najsławniejsza jest zatytułowana: "Spontaneous healing". Alfred A. Knopf,c., Inc., New York, 1995). JAK ZDROWI BYLI "LUDZIE PIERWOTNI"? Czy nasza opinia o ludziach pierwotnych jest dokładna? Powszechnie uważa się, że ludzie pierwotni byli niedożywieni i nękani przez choroby. Oczywiście, nie korzystali z nowoczesnych nauk medycznych, lecz czy w ogóle było im to potrzebne? Prawdą jest, że znacznie więcej dzieci umierało z powodu chorób dziecięcych. Jednak, biorąc pod uwagę traumatyczny stres i wypadki, które przytrafiały się ludziom pierwotnym, rzeczywista ocena wykazuje, że poza tym byli fizycznie zdrowi. Nasi "przed-rolniczy" przodkowie w wielu przypadkach byli zdrowsi niż my. Możemy sprawdzić zapisy antropologów, badaczy i innych, którzy mieli styczność ze szczątkami naszych przodków "myśliwych-zbieraczy". Możemy zbadać szkielety i zęby ludzi pierwotnych pod kątem niedoborów witaminowo-mineralnych. Dowody wskazują, że przed nastaniem rolnictwa ludzie byli silniejsi, więksi i zdrowsi. Ogólnie mówiąc, kiedy "myśliwi-zbieracze" zajęli się rolnictwem, ich stan zdrowia znacznie się pogorszył. Nic dziwnego, że starożytni Grecy i Rzymianie, w przeciwieństwie do nowoczesnego sposobu myślenia, świętowali przeszłość. Ich mitologia opowiadała o złotym wieku pokoju i szczęścia. Co roku świętowali Saturnalia, by uczcić Złoty Wiek i opłakiwać jego mijanie. Nawet dzisiaj wiele możemy nauczyć się o zdrowiu ludzi pierwotnych obserwując osoby, które wciąż odżywiają się tak jak nasi przodkowie "myśliwi - zbieracze". Np. Kitava - wyspiarze Papua Nowa Gwinea, niezmiernie rzadko umierają z powodu zawałów serca i udarów. W badaniu przeprowadzonym w 1991 r., wśród 213 wyspiarzy Kitava w wieku od 20 do 96 lat, wszyscy dorośli mieli niskie wartości ciśnienia rozkurczowego (poniżej 90 mm Hg). Zamiast tyć po 30 r. ż. (jak to zwykle dzieje się u ludzi współczesnych), wszyscy dorośli chudli. Dieta wyspiarzy składała się z owoców, ryb, bulbw i kokosów. Zamiast chorób serca, główną przyczyną zgonów były infekcje, wypadki, powikłania w przebiegu ciąży oraz starzenie się. Lekarz medycyny i misjonarz - dr Albert Schweitzer, podczas swojego pobytu w Gabonie w Afryce (1913), napisał: "Zdumiałem się, nie stwierdzając żadnego przypadku raka wśród tubylców w odległości 200 mil od wybrzeża... Oczywiście, nie mogę kategorycznie powiedzieć, że wcale nie było raka, lecz jak inni lekarze, mogę tylko powiedzieć, że jeśli jakieś przypadki istniały, musiało to być naprawdę rzadko. Brak chorób nowotworowych jest prawdopodobnie spowodowany różnicą w sposobie odżywiania się tubylców w porównaniu z Europejczykami." Badacz i antropolog Vilhjalmur Stefansson w książce pt.: "Cancer - Disease of civilization" (Hill and Wang, 1960) opowiadał o swoich niepomyślnych badaniach nad rakiem wśród Inuitów (Eskimosów). Jego książka wspomina o wielorybniczym lekarzu nazywanym Georgie B. Leavitt, który w swoim czterdziestodziewięcioletnim życiu zawodowym znalazł wśród Inuitów Alaski i Kanady tylko jeden przypadek raka. Do lat siedemdziesiątych, potem gdy Inuici zaczęli stosować nowoczesną dietę, rak piersi stał się częstym typem nowotworów. Porównując grupy bardziej i mniej cywilizowanych Inuitów, choroby serca, w tym nadciśnienie tętnicze, częściej stwierdzano w grupie cywilizowanej. W ankiecie przeprowadzonej w 1958 r. wśród rdzennych mieszkańców Alaski, badani nie zgłaszali objawów nadciśnienia. Z kolei podobna ankieta, przeprowadzona jedenaście lat później wśród rdzennych kobiet, wykazała, że ich wartości ciśnienia stały się porównywalne do tych, jakie występowały u kobiet z krajów wysokorozwiniętych. Do lat siedemdziesiątych rzadko stwierdzano przypadki cukrzycy wśród australijskich Aborygenów. Obecnie, według prof. Kerin O'Dea z Monash University, cukrzyca wśród Aborygenów w grupie wiekowej od 20 do 50 lat jest dziesięć razy częstsza niż u Australijczyków, których przodkowie przybyli z Europy. Antropolog Wilnom Menad, piszący w latach dwudziestych, donosi, jak Polinezyjczycy z Wysp Marqueza zaczęli odżywiać się konserwowaną żywnością i słodyczami z powodu prestiżu, jaki te europejskie towary przynosiły spożywającym je osobom. Stutysięczna populacja zmniejszyła się wtedy do 2 500. Jednak, kiedy spadła cena copra (suszonego ziarna kokosa), Markwezjanie nie mogli dłużej pozwolić sobie na importowaną żywność i powrócili do swojej tradycyjnej diety, odzyskując wkrótce swoje pełne wigoru zdrowie. Najlepsze informacje, dotyczące pierwotnej diety, pochodzą od absolwenta Harvardu - stomatologa, Westona A. Price. W latach trzydziestych odwiedził on pięć kontynentów, by obserwować pierwotnych ludzi, ich sposób odżywiania oraz stan ich zdrowia. Podróżował do odległych dolin Szwajcarii, skalistych wysp Zewnętrznych Hebryd, żył wśród Inuitów Alaski i różnych indiańskich plemion w Peru. Rejestrował życie mieszkańców wysp the Torres Strait, Melanezji, Polinezji, australijskich Aborygenów, ludności Maroi Nowej Zelandii oraz różnych plemion we wschodniej i centralnej Afryce. Gdziekolwiek podróżował, obserwował, jak nowoczesny sposób odżywiania wywołuje choroby i próchnicę u osób, które przedtem cieszyły się wyśmienitym zdrowiem, stosując swoją tradycyjną dietę. |
![[Rozmiar]](images/aaaanopalin1.jpg)
Podczas swojej trzydziestoletniej pracy zawodowej prof. Valeria Szedlak-Vadocz uzyskała stopień naukowy z biochemii klinicznej (1978), z medycyny nuklearnej (1980) i z patofizjologii klinicznej (1986). Po zakończeniu własnych badań klinicznych i praktycznych w dziedzinie patologii układu moczowego, w 1986 r.uzyskała stopień doktora nauk medycznych.
|| Gronkowiec || Noni - zachowaj zdrowie || Odchudzanie || Oczyszczanie organizmu || Nowotwór || Sklep natura ||